- praecingo
- prae-cingo, nxi, nctum, 3, v. a., to gird about, to gird.I.Lit.:II.
cincticulo praecinctus in sellā aput magistrum adsidere,
Plaut. Bacch. 3, 3, 26:det tunicam locuples: ego te praecingere possum,
Mart. 14, 153, 1:ilia cultro,
Grat. Cyn. 341.—More freq. mid.: praecingi, to gird one's self: cum strophio accurate praecingerere, Cic. Fragm. ap. Non. 538, 12:et latro et cautus praecingitur ense viator,
Ov. Tr. 2, 271:praecincti recte pueri,
properly girded, girded up, Hor. S. 2, 8, 70:ut male praecinctum puerum caverent,
Suet. Caes. 45. — Poet.: nox mediis signis praecincta volabit, Enn. ap. Fest. p. 258 Müll. (Ann. v. 416 Vahl.): iter... altius ac nos Praecinctis unum, to those more girded up, i. e. to more rapid travellers, Hor. S. 1, 5, 6.—Transf., in gen., to surround, encircle with any thing ( poet. and in post-Aug. prose):fontem vallo,
Prop. 4 (5), 4, 7; so,litora muro,
Sil. 3, 243.—In pass.: Brundisium praecinctum pulcro portu, Enn. ap. Gell. 6, 6, 6 (Ann. v. 478 Vahl.):gemma per transversum lineā albā mediā praecingitur,
Plin. 37, 9, 37, § 118; cf. id. 37, 7, 27, § 99:tellus praecincta circumfluo mari,
id. 2, 66, 66, § 166:praecingitur gens mari,
id. 5, 32, 40, § 143:parietes testaceo opere praecincti,
covered, overlaid, Plin. Ep. 10, 48.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.